Kurt ile Köpek

Bir zamanlar, ormanın derinliklerinde yaşayan zayıf ve aç bir kurt, yiyecek bulmakta zorlanıyordu. Günlerdir avlanamayan kurt, iyice bitkin düşmüştü. Bir gün, köyün yakınlarına kadar geldi ve burada, tüyleri parlak, sağlıklı ve tok bir köpekle karşılaştı. Köpeğin bu hâline imrenen kurt, ona yaklaşıp sordu:

“Merhaba dostum, nasıl oluyor da bu kadar sağlıklı ve mutlusun? Ben ormanda yiyecek bulmakta zorlanıyorum ve açlıktan bitkin düştüm.”

Köpek gülümseyerek yanıtladı:

“Benim sahibim bana iyi bakar; karşılığında sadece geceleri evi korurum. Düzenli yemeklerim, sıcak bir yatağım ve sevgi dolu bir ailem var.”

Kurt, bu düzenin cazibesine kapılarak sordu:

“Ben de senin gibi yaşamak isterim. Ne yapmam gerekiyor?”

Köpek, “O hâlde benimle gel; sahibim seni de kabul eder. Sen de benim gibi rahat bir yaşam sürebilirsin.” diyerek kurdu yanına aldı.

Birlikte köye doğru ilerlerken, kurt köpeğin boynundaki tüylerin döküldüğünü fark etti ve merakla sordu:

“Boynundaki bu izler nedir?”

Köpek biraz mahcup bir şekilde yanıtladı:

“Geceleri beni zincirlerler; bu izler de o yüzden. Ama buna alıştım, önemli değil.”

Kurt, bu sözler üzerine duraksadı ve derin bir nefes alarak düşündü. Özgürlüğünden vazgeçmenin bedelini tarttı. Sonunda, “Özgürlüğümden vazgeçemem. Aç kalmak pahasına da olsa, bağımsız olmayı tercih ederim.” dedi ve ormanın karanlıklarına doğru geri döndü.