İki Arkadaş ve Ayı Masalı
Bir zamanlar, ormanın kıyısında küçük bir köyde yaşayan iki iyi arkadaş vardı. Bu iki arkadaş, Ahmet ve Mehmet, birbirlerini kardeş kadar sever, her yere birlikte giderlerdi. Bir gün, daha önce hiç gitmedikleri derin bir ormanı keşfetmeye karar verdiler. Heyecanla yola çıktılar, ama orman hakkında ne bilgi topladılar ne de bir plan yaptılar.
Orman, kuşların cıvıltıları ve yaprakların hışırtısıyla ilk başta büyüleyici görünüyordu. Ancak biraz ilerlediklerinde, ağaçların sıklaştığını ve havanın karardığını fark ettiler. O sırada Ahmet birden durdu ve Mehmet’e dönerek, “Bu ormanda vahşi hayvanlar olduğunu duydum. Eğer bir tehlike olursa, birbirimize yardım edeceğimize söz verelim,” dedi. Mehmet gülümseyerek kabul etti, “Tabii ki, dostum. Zaten birbirimize destek olmazsak kim olur?”
Ancak birkaç adım sonra, bir çalının arkasından kocaman bir ayı çıktı. Ayı, güçlü pençeleri ve iri gövdesiyle çok korkutucuydu. Ahmet, ayıyı görür görmez hiç düşünmeden bir ağaca tırmanmaya başladı. Mehmet ise şaşkınlık içinde kalakaldı. Kaçacak yeri yoktu ve Ahmet gibi ağaca tırmanmayı bilmiyordu.
Mehmet hızla düşündü: Ayıların yemek istemediği şeyler olduğunu duymuştu. Hemen kendini yere bıraktı, nefesini tuttu ve ölü taklidi yapmaya başladı. Ayı, Mehmet’e doğru yaklaştı. Kocaman burnuyla onu kokladı, etrafında birkaç kez dolaştı. Mehmet kımıldamadan yattı, nefesini bile dikkatlice kontrol etti. Sonunda ayı, onun cansız bir beden olduğunu düşünerek uzaklaştı.
Ayı tamamen gidince Ahmet ağacın tepesinden inip arkadaşına yaklaştı. “Az önce ayı kulağına bir şeyler fısıldıyordu gibi geldi. Sana ne dedi?” diye alayla sordu. Mehmet, derin bir nefes alarak ayağa kalktı ve gülümseyerek cevap verdi: “Evet, söyledi. Bana, zor zamanlarda gerçek dostun kim olduğunu öğrenmem gerektiğini söyledi.”
Ahmet, arkadaşının ne demek istediğini hemen anladı. Utandı ve mahcup bir şekilde özür diledi. Mehmet, içtenlikle özrünü kabul etti, ama aralarındaki güven bir kez sarsılmıştı. Bu olaydan sonra ikisi de dostluğun sadece iyi günlerde değil, kötü günlerde de destek olmak anlamına geldiğini öğrendi.
